تهران (۲۵۶): ۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ خرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۳۱ اردی‌بهشت ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته

برزین، مسعود (۱۳۶۶). فرهنگ اصطلاحات روزنامه‌نگاری فارسی. تهران: انتشارات بهجت.

مجله و جریده به اصطلاح این عصر و زمان مجموعه یا رساله‌ای است که دارای مطالب مفید سیاسی و علمی و ادیب و غیرها از وقایع متفرقه و اخبار مختلفه از هر جنس و هر نوع اعم از تاریخ و حکایت و قصه و more info روایت و سخن‌های ادب‌آموز و مثل‌های تربیت‌اندوز باشد و مجله یومیه نیست، اما متوالیاً طبع و منتشر می‌شود [.

↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹ (پی‌نوشت). ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، روی جلد. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، مقدمه. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، ۱۹:‎ ۲۹۲. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹.

عصاره، فریده (۱۳۷۷). تحلیل استنادی. فصلنامه کتاب، دوره نهم، شماره سوم و چهارم (پاییز و زمستان)، ص ۳۴–۴۸.

مجلهٔ سه ماهانه: مجله‌ای که در هر سه ماه یک بار منتشر گردد که این نوع مجله‌ها بیشتر به فصلنامه اشتهار دارند.

مجله (به عربی: مجلة) یا گاه‌نامه، گونه‌ای کتابچهٔ دوره‌ای است که با چاپ مقاله‌های عمومی یا علمی به گسترش و اشاعهٔ اطلاعات، دانش و نتایج پژوهش‌ها دربارهٔ پیشرفت‌های جاری در یک حوزهٔ عمومی یا علمی خاص می‌پردازد.

مجلهٔ ماهانه: مجله‌ای که در هر ماه یک بار منتشر شود که به این نوع مجله، ماهنامه یا مجلهٔ ماهیانه نیز می‌گویند.

کتابخانه‌های ملی، یا کتابخانه های بزرگ و دانشگاهی معمولا شماره‌های مربوط به یک سال یک مجله علمی را در یک یا چند مجلد به صورت سالانه صحافی می‌کنند.

در روزگاری که نخستین مجله در ایران انتشار می‌یافت، در نشریهٔ تربیت مجله را چنین تعریف کردند:

۱ اصطلاح‌شناسی ۲ انواع تغییر وضعیت زیربخش‌های انواع ۲.۱ بر اساس ترتیب انتشار ۲.۲ بر اساس محتوا ۲.۳ بر اساس قالب انتشار و دسترسی ۳ تاریخچه تغییر وضعیت زیربخش‌های تاریخچه ۳.

فلاحت مظفری – به مفهوم امروزی – سرآغاز مجله نگاری در ایران است.[۱۱]

رحمانی، عنایت‌الله (تهیه و تنظیم)؛ قاسمی، (مقدمه:) سیدفرید (۱۳۸۵).

مجلهٔ فلاحت مظفری. تهران: سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران، به سفارش دانشگاه تهران. شابک ۹۶۴-۴۴۶-۲۰۸-۴.